Süleyman müəllimin
itkisi ürəkləri göynətdi, doğmalarına, yaxınlarına, onu tanıyanların hamısına
acı – ağrı, nisgil gətirdi.
Bu, həyatın
çətin yollarından, sınaqlarından üzüağ çıxan, bütün nəcib insani keyfiyyətləri
özündə cəmləşdirən, qəlbində mərhəmət, ləyaqət, sonsuz sevgi gəzdirən, şərəfli
ömür yaşayan və hər kəsin ürəyində özünə taxt-tac qura bilən ata itkisi idi.
Ziyalı kimi
Süleyman müəllim qəlbində, idrak dünyasında, mənəvi aləmində gəzdirdiyi əzəməti
ilə seçilirdi.
Vətəndaş kimi
Süleyman müəllim gözəl fikirlərin, düşüncələrin hökmüylə yaşayırdı. Özünə bu
günün gözüylə yox, sabahın gözüylə baxırdı.
Şagirdlərini
aydınlığa çıxaran işığa bənzəyən müəllim kimi Süleyman müəllim, zaman
və gənclik arasında körpü yaradan, öz şəxsiyyəti ilə nümunə göstərən, sabahın
qurucularını hazırlayan, millətin gələcəyi üçün böyük məsuliyyət daşıyan bir
varlıq idi.
Süleyman Səlim
oğlu Camalav 4 yanvar 1939-cu ildə qədim Zəngəzur mahalının
Günqışlaq kəndində anadan olub.
Qafanda
orta təhsilini müvəffəqiyyətlə başa vurduqdan sonra orduda xidmət edib. 1971-ci
ildə S.M.Kirov adına Azərbaycan Dövlət Universitetinin Tarix fakültəsini
bitirib.
Qafanda məzunu
olduğu 4 nömrəli şəhər orta məktəbində müəllim kimi pedaqoji fəaliyyətə
başlayıb, direktor müavini, dərs hissə müdiri, partiya təşkilatı katibi vəzifələrində
çalışıb.
4 nömrəli
orta məktəb Qafanda yeganə Azərbaycan məktəbi idi ki, Süleyman Camalov 1986-cı
ildən həmin tədris müəssisəsinin direktoru olub. Özü də saf, halal, vicdanlı, dürüst direktor olub.
1988-ci
ildə məlum hadisələrlə əlaqədar Süleyman müəllim doğma Qafanı ömür-gün yoldaşı
Bəsti xanımla birgə noyabrın 24-də sonuncu tərk edən sədaqətli, mübariz Vətən övladı olub.
Sumqayıtda
məskunlaşandan sonra 20 nömrəli məktəbdə, sonra isə Nizami Gəncəvi adına
Sumqayıt TTEL-də tarix müəllimi işləyib. Sevimli şagirdlərinə həmişə
deyərmiş ki, var-dövlət, dəbdəbə parçalanar, paralanar, kiçilər, itər, elm və
bilik isə pərvazlanar.
Ulu öndərimiz
Heydər Əliyev bildirirdi ki, müəllim yeganə şəxsiyyətdir ki, cəmiyyət öz gələcəyini,
uşaqların tərbiyəsini yalnız ona etibar edir. Şəxsən mənim müəllimə həmişə böyük
hörmətim olubdur.
Dahi
insanların bu hörmətinin halal sahiblərindən biri də Süleyman Camalovdur.
Süleyman
müəllim çox diqqətli, həssas, qayğıkeş insan idi. Yadımdadır, xəstəxanada əməliyyat
olunmuşdum. Palatda ilk gördüyüm Süleyman müəllim oldu. Çətin günün adamı idi,
dərd əhli idi.
Saf düşüncələr,
saf niyyətlər, saf əməllər qaynağı idi Süleyman müəllimin geniş ürəyi.
Süleyman
müəllimlə sevincli, fərəhli günlərimiz də olub. Həmin bəxtəvər günləri heç
vaxt unutmayacağam. Dünyalar qədər sevdiyi övladlarının – Fəridənin, Oqtayın
toyunda qol açıb oynamışıq, birlikdə şadlanmışıq.
O şirin
günlərimizdə heç ağlıma da gəlməzdi ki, Süleyman müəllim bir vaxt gələcək bizi əbədi
tərk edəcək. O nur üzlü insanın xoş simasını bir daha canlı görməyəcəyəm, mənalı
sözlərini, faydalı məsləhətlərini eşitməyəcəyəm.
Nikbin, ümidli və gələcəyə inanan insan idi Süleyman müəllim. Ən gərgin vaxtında belə təmkinini pozmazdı.
Bu cür gözəl insanın ömrünə qəsd edən talehin amansızlıqları ilə heç cür razılaşmaq olmur.
Vəfatından
iki-üç gün öncə oğlu Oqtayla telefonda danışdım. Süleyman müəllimin səhhətini
soruşdum. Ata yaxşı deyil – cavabını aldım. Oqtaya ürək-dirək
verdim, iltimasla Tanrıya müraciət etdim.
Ürəyimdə
fikirləşdim ki, vaxt tapıb mütləq Süleyman müəllimə dəyəcəyəm. Qayğılar,
problemlər buna imkan vermədi. Amansız, etibarsız əcəl də öz işini gördü. Bu nisgil hələ də
ürəyimdə dolanır.
Sevinclə, kədərlə,
arzuyla, sevgiylə dolu olan bu gözəl və mürəkkəb dünyada Süleyman müəllimin şərəfli
adı əbədi qalacaqdır.
Həmişə qəlbimdəsən,
əziz insan, kamil şəxsiyyət!
Mən bu
qeydlərimi Süleyman müəllimin gülərüzlü şəklinə kədərlə baxıb yazdım.
Atalar
ölmür, onlar cismən ayrılırlar bu dünyadan və sevdiklərindən. Ürəklərdə əbədi
yaşamaq haqqı qazanaraq, xatirələrimizdə var olaraq, nəfəs aldıqca bizimlədirlər.
Tanrı Süleyman
müəllimdən rəhmətini əskik etməsin!
Ədalət
Abdinov
0 Комментарии